De Ven, 17-7-2010

De Ven
De Ven is een werkhaven tussen de vuurtoren en het waterwingebied vlakbij Oosterdijk in Noord-Holland, aan de kant van het IJsselmeer. Hoe komen we daar verzeild? Na een ankernacht op de Gouwzee, zijn we het KNMI een beetje zat. De wind komt bijna nooit, vooral ’s nachts, uit de hoek die ze hebben voorspeld en dat maakt het beschut ankeren erg lastig. Tevens waait het overdag vooral uit het zuidwesten en is een koers richting Amsterdam niet bezeild. Dus wenden we de steven naar een noorden en laten met grootzeil en twee fokken, de boot naar Enkhuizen vliegen.

Onderweg komt de marifoon op 1 door met het weerbericht en de zoveelste waarschuwing voor extreem weer. Windstoten van meer dan 55 knopen. We slaan aan het omrekenen en komen tot de conclusie dat het inderdaad veel is. Dan gaan we in Enkhuizen maar in de haven liggen. Eigenlijk is dat niet de bedoeling, want nu we dit jaar maar zo’n beetje voor de lol heen en weer varen, hebben we ons als doel gesteld om eens een zomerseizoen te varen zonder havengeld te betalen.

Door de sluis van het Naviduct, merken we dat twee andere zeilboten direct links af slaan en in de richting van de oude Krabbersgatsluizen varen. Omdat het onwaarschijnlijk lijkt dat ze direct weer terug schutten naar het Markermeer, moeten ze daar ergens wel een ligplaatsje weten. Nieuwsgierig geworden gaan we die kant ook op. En ja hoor, aan een oude steiger zuid van de sluisingang liggen vier boten, mooi beschut tegen alle winden, gratis overnachten toegestaan en ook nog toegang tot de wal. Wij sluiten ons bij hun aan. Het extreme weer kon Enkhuizen niet vinden.

Vanmorgen met ruime wind, kracht 5, mooi onder de kust, koers noord, willen we naar Oude Zeug. De buien met kans op onweer komen pas later op de dag, is door de deskundigen voorspeld. Na een half uur komt er wel een erg donkere lucht opzetten. Misschien kunnen we hem net voorblijven, de snelheidsmeter geeft meer dan 10 mijl aan. De extra wind maakt dat er een reef gezet wordt. Ook de regen nemen we voor lief, het is een soort van zwemmen, maar dan anders. Als echter de hagelstenen ons om de oren vliegen, halen we bakzeil en zoeken de eerste de beste beschutting op. En dat is dus De Ven geworden.

Geen opmerkingen: