Starum, 31-7-2010
Door de Prinses Margrietsluis van Lemmer gaan de zeilen omhoog en kiezen we een westelijke koers. We willen een nacht aanleggen bij het vogeleiland De Kreupel, ongeveer 4 mijl uit de kust voor Medemblik. Er zijn volop aanlegplaatsen in de nieuwe haven, maar er liggen nauwelijks boten. Inmiddels weten we waarom.
Rond de haven zijn randen van stortstenen gemaakt met daarin op verschillende plaatsen openingen van zo’n vijf meter breed. Het levert een mooie doorstroming van vers water in de haven op, maar betekent tevens dat als het hard waait uit het westen of zuid tot zuidoosten, er altijd golven binnenlopen. Je blijft schommelen. De enige vogels die redelijk dichtbij zitten, zijn Kokmeeuwen. Niet echt bijzonder en ze hebben in die kolonies een heidens kabaal. De andere vogels zijn zelf vanaf de vogelkijkhut alleen met een heel, heel dure verrekijker te zien. Voorzieningen zijn er verder niet aangebracht, maar het havengeld is één Euro per meter plus toeristenbelasting.
Door naar ankerhaven De Ven en daarna Trintelhaven aan de dijk van Lelystad naar Enkhuizen. Daar blijven we een extra dag met wind en heel veel regen en meer dan dertig zwaluwen op de zeerailing liggen. Er moet warm zeepsop aan te pas komen om de boot weer schoon te maken als we doorvaren naar Enkhuizen voor de broodnodige boodschappen.
Vandaag stonden er twee opstappers in Starum op ons te wachten om naar het Skûtsjesilen op ‘t IJsselmeer te kijken. Als we opstaan regent het al en volgens het KNMI waait het vijf Beaufort. Als we niet verwacht werden op de Friese kant, waren we lekker blijven liggen in ’t Hollandse, maar afspraak is afspraak. Voor de wind, KNMI het waait intussen zo’n zes met uitschieters van zeven, racen we naar de overkant. Gaat dat Skûtsjesilen met zoveel wind wel door?
Gelukkig zwakt de wind op de middag wat af en gaan de skûtsjes toch los. De golven blijven redelijk hoog en op de motor hotsebotsen we rond het wedstrijdveld. Na twee valse starten pakken Heerenveen en Joure de kop en dat blijft de hele wedstrijd zo. Echt spectaculaire acties blijven uit. Er slaan geen boten om, niemand valt overboord, geen aanvaringen en de zeilen blijven heel. Alleen heel veel stuifwater voor de kop en een enkel protestvlagje. Nu liggen we in Starum tussen de feestmuziek, achteraf dus toch de moeite waard.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten