Port-le-Grand, Frankrijk, 12-3-2011

Maart roert zijn staart en dat is in één week bewezen. In Appelskea was het overdag fris maar de zon maakte dat het veel warmer aanvoelde. Je had echt het idee dat de lente was begonnen. 's Nachts vroor het echter vijf graden. En ja, dan bevriest de waterleiding van de caravan. Er is één voordeel met die zon overdag; het ontdooit ook weer vanzelf.

Toen kwam er wind, zo'n windkracht 6 tot 7. In heuvelachtig gebied wordt die wind in de dalen versterkt, wat een slingerende moeizame koers oplevert. Het brandstofverbruik verdubbelde. Daar wordt je met de huidige dieselprijzen niet vrolijk van. Op de lange dam die voor Duinkerken ligt, was het helemaal bar en boos. Het is een mooie route, maar je vraagt je wel af of het wijs is om met zoveel wind een weg, met aan beide kanten alleen water, uit te zoeken.

Na één dag veel zon, kwam de bewolking en de regen, en het regent nog steeds. De fietsen kunnen op het rek blijven en de wandelschoenen zijn verruild voor laarzen. Gelukkig blijft de temperatuur overdag rond de tien graden. 's Avonds kruipen we lekker bij de kachel en kijken televisie.

Wat een verdriet daar in Japan! Een aardbeving van 8,9 met veel sterke naschokken! Een tsunami die 3 tot 10 km het land intrekt en alles verwoest wat maar in de weg staat! Een kerncentrale waar radioactieve straling vrijkomt! Een hoeveelheid doden dat in de duizenden moet lopen! Wat dat voor de mensen daar allemaal betekent, valt hier niet te begrijpen in onze aangename omstandigheden.