Laboe, Duitsland, 28-5-2011

Afgelopen weekend wilden de mannen met de elektronische kaart, in onze Raymarine C80 buiten in de kuip, van Nederland overschakelen op de kaart van Denemarken met daarop ook de Elbe. Dat lukte dus niet. Gelukkig waren de opstappers alle drie IT-deskundigen en deden we het niet zelf. Dan denk je al gauw, wat doen we fout? Als je het nodig hebt, doen die elektronische dingen het weer niet, gevolgd door wat krachttermen, die ik hier niet zal vermelden. Nu we pake en beppe zijn, willen we het goede voorbeeld geven en proberen als alternatief de wat zwakkere term “sapperdeflap” te gebruiken.

Maar ja die kaart van Denemarken was nog geen jaar oud en deed het dus niet! Had je hem thuis maar moeten proberen! Dat hadden we, maar met zo'n gratis bij een bestelling gekregen hebbedingetje: de kaartlezer. Daarin plaats je de kaart en kunt hem dan bekijken op je laptop, lekker binnen bij de kachel. Wij hebben alleen de index bekeken met het overzicht van het bereik van de kaart. Natuurlijk niet gekeken of de betreffende kaart met details ook echt aanwezig was. Is ook niet nodig, we doen de tochtplanning per dag altijd op de avond er voor. Zo proberen we alle mogelijkheden om met de wind mee te gaan, open te houden.

Op deze CF-module ontbreekt dus één gebied helemaal en daardoor wil hij buiten op de C80 ook niet opstarten. Maandag direct met de leverancier SVB, Bremen gebeld. Geen probleem, komt allemaal goed (vrij vertaald). Stuur maar op. Dus tussenstop in Rendsburg gemaakt. Kaart in originele doosje, wie wat bewaard heeft nog eens wat. Extra verpakt in dat bubbeltjesplastic, wat kinderen zo leuk vinden om tussen hun vingers de luchtbelletjes te laten knappen. In een dubbele enveloppe, laten wegen, juiste aantal postzegels er op en afwachten maar.

Elke dag bellen we even met SVB. We leven tenslotte in een snelle tijd, met geld pinnen zodra je maar wil op elke hoek van de straat. Internet bijna overal, behalve in de jachthavens die wij bezoeken, dag en nacht tot je beschikking en de post die, tenminste in Nederland, garandeert dat je vandaag geposte brief morgen aankomt. Onze Duits-Deense kaart, doet er nu vier en een halve dag over om van hoofdpostkantoor Rendsburg, waar ik zelf heb gezien dat ie in de desbetreffende postzak werd gegooid, naar Herr Mannott bij SVB in Bremen te komen. Hemelsbreed is dat 160 kilometer. Langzamerhand steekt het twijfelduiveltje zijn kop op of kaart nummer 45XG XL9 ooit nog weer boven water komt.