Het is zes uur 's morgens. Cees maakt een thermoskan koffie, ééntje met thee, de derde is voor de soep en de warmgemaakte “poeiermolke” gaat in de laatste twee. We smeren broodjes en krentenbollen, die over 4 x 2 tasjes met energiedrank, notenrepen, droge worst, suikerkoek, bananen en mandarijnen, worden verdeeld. We zijn klaar voor de Alvestêdetocht!
De “echte” gaat niet door, maar onze Luitzen ging afgelopen zondag toch de route schaatsen. Met z'n maat Johan, vertrokken ze even voor half zeven uit Ljouwert. Wij doen de route met de auto en onze taak is het verzorgen van de inwendige mens. Snits en Drylts passeren ze in het donker. Wij vinden hen terug helemaal in het zuiden van Fryslân en staan in Starum klaar met bekertjes warme poeiermolke en twee tasjes krachtvoer.
In Boalsert raken we ze weer kwijt. Zitten we in een sneeuwbui rustig te wachten met onze bekertjes en broodjes, staan we bij de verkeerde vaart. Gelukkig is er sms en geven we door dat we ze in de volgende plaats, Wytmarsum, wel opvangen. Smsje terug: Dat zijn we al laaang voorbij! Ze gaan veel sneller dan wij gedacht hadden. De route over het ijs lijkt korter dan over de weg.
In Harns bij het Van Harinksmakanaal pakken we ze weer op. Over de zeesluis moeten ze klûnen, maar het ijs langs de wal van het kanaal is goed te schaatsen. In Frentsjer serveren we snel een kopje thee met een koekje. In Bartlehiem even bijkletsen op het drukke kruispunt en in Sibrandahûs staat een kopje soep op het menu. Op het keerpunt Dokkum wordt er veel gelachen. Ze weten nu zeker dat ze het halen. Uit de overgebleven tassen met voedsel zoeken ze alleen maar lekkere dingen en op hun gemakkie gaan ze door naar De Bonke. Tocht volbracht en voor donker binnen. Hartstikke mooi. Als beloning is er “het kruisje” in dropuitvoering.
Intussen is de nachtvorst verdwenen en verdwijnt langzaam het ijs uit de haven. Het is prima zo. Met een parkeerbekeuring van 85 Euro bij het ijs van Iezumakeech, een blauwe heup van de vele scheuren in het Dokkumerijs en 's nachts wakker worden van het krakende ijs rondom de boot, vinden we het wel genoeg voor deze winter. We zijn blij dat Antje C ons weer heen en weer wiegt zoals dat hoort op een boot. We gaan de schaatsen in het vet zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten