De velden met druivenstokken liggen er mooi bij. De nieuwe scheuten zijn al weer zo lang, dat ze langs de draden geleid kunnen worden. In Pauillac zijn toch weer meer winkels gesloten. Het centrum ligt er zelfs wat vervallen bij. De jachthaven adverteert met een groot bord om nieuwe liggers aan te trekken. De glorietijd als hoofdstad van de wijnstreek is echt voorbij.
Een speciaal plekje vonden we altijd Port de Beychevelle. Vroeger was dit een haven voor het wijntransport per schip over de Gironde. Nu is het een gewone brede moddersloot. Maar de kade aan de rivieroever is er nog en voor het oude hek van het Chateau de Beychevelle, onder Platanen, met zicht op de Gironde is het een "smûk" plekje. Nieuw is het bord met de toestemming, dat er 24 uur gekampeerd mag worden met camper of caravan. Wij maken daar dankbaar gebruik van.
Het weer is omgeslagen en het begint steeds harder te waaien. Er staat al een camper in de luwte van de bomen. Wij zoeken een plaatsje verderop, maar draaien de steunen van Flipper nog niet uit. Al schommelend in de wind hopen we dat de camper nog vertrekt, zodat wij ook van de luwte van de bomen kunnen profiteren. Na het eten, een wandeling en een paar hoofdstukken in 't leesboek, kunnen we achteruit en schuiven tot aan de boomstammen. Beschut door een rij bomen, met zicht op de lichtjes aan de overkant van de Gironde en helemaal alleen.
Het is al laat op de avond als we in het donker stemmen horen. Bezoek? Nee, het is zondagavond en dit stille plekje is het vrijershoekje van de plaatselijke paartjes. Wij sluiten al onze gordijnen, zij hebben geen pottenkijkers nodig. De wind trekt aan tot stormachtig. Buiten horen we niemand meer, maar wij liggen nog lang wakker door al de zaadballetjes die uit de Platanen los waaien en op het dak van Flipper neerkwakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten