We liggen voor anker aan de Schlei, in een kom achter de haven van Maasholm. De zon schijnt en met zo'n 22 graden is het prachtig vakantieweer. Dit is onze tweede avond hier, vandaag alleen even heen en terug Kappeln voor de nodige boodschappen.
Op het Kieler Kanaal, één kilometer voor de sluis van Kiel-Holtenau, kwamen er net drie joekels van zeeschepen van voren, toen Antje C dacht: die Cees en Anneke zijn zo gewend dat er een alarmlichtje brandt op het dashboard, laat ik dat ook eens doen. Klinkt er een doordringende pie-ie-iep en op het motorpaneel brandt het lichtje OLIE! Wat nu weer? Flink gas geven, zodat we nog een stuk recht door kunnen drijven en de motor uit. Cees duikt in de motorruimte en ik houd haar op koers tussen wal en vrachtschip.
Oliedruk oké, peil zo zo. Omdat we afdrijven, gaat de motor weer aan, gas er op, terug op koers en motor weer uit. We kunnen het probleem niet echt ontdekken en vullen, om toch maar iets te doen, de olie maar bij. Herstart, hoera, het lampje met zijn geloei blijft uit. Op naar de sluis. Het duurt lang, we leggen aan bij de wachtsteiger, maken weer los als het witte licht op de sluis knippert, draaien verscheidene rondjes, laten de bedrijfsvaart voor en draaien nog meer rondjes.
Dan mogen we eindelijk met een coaster mee geschut worden. Op de drijvende steigertjes ontbreken deze keer zelfs de kikkers en de ringen en de meertouwen moeten aan stukken ijzer geknoopt worden. Motor uit en bij de sluismuur op, om drie hoog boven in het havenkantoor het kanaalgeld te voldoen. Het schutten gaat snel en de deuren gaan al weer open. Motor starten, en … daar is het irritante lichtje met het piepje weer. De eerste de beste steiger, buiten de sluis in de haven van Holtenau, pakken we. Al mopperend en brommend drinken we eerst thee. Hé dat lucht op, tijd om de handleidingen er bij te pakken.
Er zijn vier mogelijkheden voor een brandend piepend olielichtje: oliedruk weggevallen, oliepeil te laag, lichtje kapot of oliefilter verstopt. Nou de oliedrukmeter geeft aan dat de druk oké is. De peilstok laat zien dat het niveau nu aan de hoge kant is en er vanuit gaan dat het alarmlampje kapot is, is wel erg gemakkelijk. Dan moet het oliefilter verstopt zijn, maar die zit er nog maar 35 motoruren op! Ja, Cees en Luitzen hadden Hemelsvaartdag, de dag er voor was het noordwest 8, hoge golven op hun tocht naar Norderney. Ook de volgende dag naar Helgoland zijn ze stevig doorelkaar gehutseld. Misschien is onder uit het carter tijdens dat gerollebol wat “sludge” los gekomen; de motor heeft er tenslotte al weer 10 dienstjaren op zitten.
Gelukkig hebben we een oliefilter op reserve en Cees gaat aan het werk. Tot nu toe, even afkloppen op zuiver hout, brandt er geen alarmlichtje en horen we ook geen pie-iep meer. Wel hebben we vandaag dus in Kappeln twee nieuwe, officiële Perkins oliefilters gehaald. Je weet maar nooit!
2 opmerkingen:
Ahoy Antje C,aan de vlag te zien in Denemarken of sla ik nu de plank helemaal mis? Jullie lijken wel een abonnement te hebben op lampjes. Wij wilden dat ons lampje van de Zilla zondagochtend brandde. Maar ho maar. We konden de contactsleutel draaien zoals we wilden maar er gebeurde helemaal niets. Tja en daar lig je dan aan een Marrekrite vlak voor Leeuwaren met een afspraak op dinsdag in Uitwellingerga......
Cees heeft de motor voorzien van spanning met een steeksleutel, doodeng vond ik dat. Maar het werkte. We zijn gevaren naar Sneek en bij nader onderzoek bleek de zekering te zijn gecorrodeerd. Hoera, geen schade en weer op de normale manier kunnen starten. Nu ligt ze hoog en droog bij Hooghiemstra. We hopen dat jullie probleem is verholpen met het nieuwe oliefilter want gedoe moet je niet hebben. We wensen jullie veel plezier, wij gaan een poosje droog....
Groeten uit Noord-Sleen
Die scheepsmotors van ons hebben dit jaar wat moeite om uit hun winterslaap te komen; maar gelukkig hebben jullie nog een reddingboot.
Een reactie posten