Køge, Denemarken, 7-6-2012

In Stubbekøbing is niet veel te beleven. We liggen tegen de kade. Er ligt een roestig vrachtschip voor de zand- en grindhandel. Een paar mannen drinken op hun vaste stek aan de haven een biertje. In de hoofdstraat staan veel winkels leeg. Betalen van het havengeld kan bij de automaat. Het enigste interessante is de oude houten veerboot “Ida”, maar morgen gaan we al met eigen vervoer naar het aan de overkant gelegen eilandje Bøgo. Snel terug aan boord, waar het eerste opstuivende zand al in het gangboord ligt.

Het is al laat, als er op de boot geklopt wordt. De havenmeester. Al stappend past en meet ie de lengte van onze “Antje C”. Het bonnetje uit de betaalautomaat moet er bij komen. We hebben betaald voor een bootlengte tussen de 12 en 14,99 meter lengte, maar volgens zijn berekening zijn we langer dan 16 meter. Na een discussie over lange en korte benen en hoe lang precies één meter is, halen we de map met officiële papieren te voorschijn. Op de, in naam van Hare Majesteit de Koningin Der Nederlanden, uitgegeven zee- en meetbrief, staat een lengte van 14,85 meter vermeld. Oké, prettige dag, eh nacht verder.

De volgende morgen, als de motor is gestart en de meeste meertouwen al los zijn, komt de veerbootkapitein een praatje maken: “Kinne wy Frysk prate?” Verbaasd kijken we op. Hoe komt een kapitein van De Lemmer verzeild op een museum-veerboot in Denemarken? Logisch: verliefd geworden op een Deense vrouw. Gezellig kletsen we even bij. “Jullie moeten nog niet weg gaan, morgen komt de koningin!” Nou dat komt goed uit, gaan we vandaag naar Bøgo en nemen we morgen de veerboot terug om het koninklijke jacht te bekijken.

Op 5 juni is het feest van De Dag van de Grondwet. Tegen tienen vertrekken er een paar zeilboten, ééntje zonder motor, uit het kleine, krappe haventje om de koningin feestelijk binnen te halen. Het waait pittig en met Cees zijn afduwkracht en mijn parate stootwil houden we onze blauwe verf onbeschadigd. De veerboot is intussen volgeladen vertrokken. Vanuit onze eigen kuip wachten we met een kade vol mensen op de binnenkomst; 't is net Sinterklaas.

Als we een uur later op de “Ida” in Stubbekøbing arriveren is koningin Margaretha II per auto al vertrokken naar een bejaardentehuis of een school in de buurt. Wij bekijken, vanaf de wal, maar staand op de rode loper het gekroonde jacht “Dannebrog”. Helaas staat er geen bordje met gegevens over lengte, enz. bij en de havenmeester is ook niet in de buurt om het na te vragen, maar het jacht is sowieso groter dan onze koninklijke “Groene Draeck”. We lopen een rondje markt met vijf kraampjes, een koe en twee harige varkens en eten een Deense hotdog. Het is ons te koud om nog langer te wachten tot er muzikaal afscheid genomen wordt van de hoge bezoekster en we nemen de veerboot terug.

Vanuit het stuurhuis, van de “Ida”, de laatste, in 1959 opgeleverde, houten veerboot, kosten 964.000 DKK (voor terugrekenen naar Euro's delen door 7), met Alpha dieselmotor van 210 pk, totale gewicht 120 ton, 30 mtr lang, 8,13 breed en 2,3 mtr diep, met ruimte voor 12 auto's en 100 passagiers, zien we onze “Antje C” weer dichterbij komen. De dieseloliekachel wordt opgestookt en 's avonds om 10.00 uur precies, wuiven we even om het hoekje van de buiskap naar de vertrekkende hoogheden. We gaan vroeg naar bed, morgen om half zes moet ik zien hoe Venus voor de opkomende zon langs schuift.