Dokkumer Nije Silen, 30-11-2012
Cees is twee weken voor Sinterklaas jarig en ook een stuk minder oud. Gelukkig blijft hij ruimschoots aan de jonge kant van de 65, voor het opschuiven van de AOW-leeftijd is dat wat minder mooi, maar de formulieren voor het aanvragen van prepensioen zijn op de post gedaan. Samen met de kinderen hebben we verjaardagstaart gegeten en traditioneel de lootjes voor 5 december getrokken. Het pakjesfeest vieren we om de beurt bij één van ons thuis en dit jaar is Luitzen de hulppiet.
Dat geeft ons alle tijd om er eerst nog een paar dagen op uit te trekken. Na een laatste wasje en nog wat boodschapjes, gaan we op de middag richting Lauwersmar. Het is een beetje mistig, maar voor morgen wordt een zonnetje voorspeld. Vanuit het Dokkumerdjip komen we op een ondoordringbaar meer. Potdichte mist! We varen een stukje terug en zoeken het eilandje Senneroog op. Het is helemaal voor ons alleen.
De volgende morgen is de mist nog dichter. Geen zon, vogel of ook maar een Zeearend te zien. 's Middags trekt de mist een beetje op. Langzaam wordt het iets helderder en willen we verder varen. Snel nog even op Windfinder kijken: Oostelijke winden rond 6 Beaufort. Ja, dan liggen we het beste beschut in het Dokkumerdjip. Dus varen we nog meer terug. De boegschroef vertikt het en met wat extra gas voor- en achteruit draaien we in het nauwe eilandgeultje en zoeken de steiger bij de kleine passantenhaven op. De mist is weer terug en het wordt vroeg donker.
Om zes uur komt de televisie al aan. Op TV Fryslân is Piet niet zo optimistisch. Hij voorspelt Zuidwester Storm, windkracht 8 en 9 en in het Waddengebied windstoten van 10. Potverdorie dan liggen we hier ook niet erg fraai. Eigenlijk is het in de jachthaven, met de kop op het westen, het lekkerst. Cees kijkt het weer buiten eens aan. Het is pikkedonker, de tegenover liggende oever is met wat moeite te onderscheiden. Snel de touwen los. Het heklicht doet het niet, geeft niet, er is geen mens meer op het water.
Zo liggen we na één nacht weer in onze eigen haven, aan onze eigen steiger met het slingertouw van boven uit de mast weer vast op de wal. Verdwijnt Cees met een bakje zekeringen onder in de ankerbak naar de boegschroef en klimt daarna in de achterstag op zoek naar een los contact in de stroomdraad van het heklicht. Zelf pak ik, met de lootjes op zak, de auto en neem uit de supermarkt pipernuten en poeiermolke met slachrjemme mee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Booster zegt wat is er aan de hand. Als ik op google Antje C intoets kom ik bij vreemde verhalen terecht van een duitse dame. Weet Cees misschien meer ?
Moet er komend voorjaar een andere naam op de boot ?
Of eerst maar niet meer richting Duitsland.
Die dame kwam uit München; wij zijn zowel met de boot als met de caravan niet in in die buurt geweest. Wij hebben een alibi.
Onze bootnaam is samengesteld uit onze eigen officiële namen: Antje Sietske en Cornelis. Het is een mooie naam, die ook populair is in bepaalde kringen. Dat verklaart direct waarom onze mails soms onder "spam" vallen.
Voortaan eerst een nieuwe bootnaam even googlen.
Heb jij dat wel eens met "Booster" gedaan: spanningsverhoger, draagraket, winkeldief.
De eerste paar jaar maar geen Duitse haven meer aanlopen. Alles slijt.
Ik snap dat je direct ook maar even naar Booster hebt gegoogled, dan moet je gezien hebben waar Booster voor staat. Booster - Wikipedia
nl.wikipedia.org/wiki/BoosterEen booster is een kermisattractie. Hij bestaat uit een rechtopstaande mast waaraan een grote arm is bevestigd.
Met andere woorden het varen is een feest, maar dat zullen jullie weten.
Een reactie posten