In Sanxenxo is de door ons uitgezochte camping gesloten. Achter het hek verschijnt iemand die ons uitlegt dat ze renoveren en pas ergens in april open gaan, tenminste zo hebben wij het rappe Spaans van de mevrouw vertaald. Misschien was het wel een heel ander verhaal, maar duidelijk is dat we er niet in komen. Ze geeft ons wel een A-viertje met mogelijkheden in de buurt.
Zo kwamen we hier in Noalla terecht. Het hek van camping Monte Cabo staat open en een meneer komt ons tegemoet. “Goedenmiddag” Een Nederlands echtpaar heeft hier al 18 jaar een camping aan de Atlantische kust. Nu kom je niet helemaal naar Spanje om Nederlands te praten, maar het is wel lekker gemakkelijk. Ook kun je dan wat meer vragen stellen over Spanje en z’n inwoners. Ja, aan Spanjaarden stellen we die vragen ook wel, maar het antwoord is veel moeilijker te begrijpen. Belastingen, regeltjes, supermarktprijzen, de gewone dingen van het leven verschillen niet zo veel. “Ja er zijn veel straathonden, maar hier op het terrein komt elke avond een Uil op bezoek.” We hebben hem gezien, maar een foto in het donker is niet gelukt.
Er zijn twee dingen die we in Spanje missen. Ten eerste zijn de havens allemaal afgesloten door een groot hek en hebben een ingang met slagbomen en hokje met veiligheidsbeambten. Even door de haven rijden, kijken wat de vissers binnen brengen, wat voor vrachtschepen en uit welke landen er liggen en welke vreemde ladingen ze allemaal meebrengen, is er in de grotere havens niet bij. Vandaag in Vigo zijn we gewoon door zo’n openstaande boom, de veiligheidsman negerend, gereden. Voor de zekerheid zijn we door een andere poort weer verdwenen.
Ten tweede, ze zijn heel karig in het aanleggen van parkeerterreinen. Staat het al ergens aangegeven dat je kunt P-en, dan is ie in de helft van de gevallen moeilijk te vinden. Als we Flipper bij ons hebben zijn de weggetjes voor het afdalen naar de zee vaak te steil en te smal. Met alleen Kia is dat natuurlijk geen probleem. Vandaag hadden we bij ’t vissershaventje van Domaio een plekje aan de Ria de Vigo gevonden. Prachtig uitzicht. Er komt een meneer voorbij, die ons aanspreekt in het Nederlands. Een Spanjaard die samen met zijn zoon, de werkeloosheid onder de jeugd is hoger dan 60 procent, werkt op een scheepswerf in Kinderdijk. We zijn helemaal weer in onze eigen taal bijgepraat over Spanje, morgen gaan we naar Portugal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten