Dokkumer Nije Silen, 30-11-2022
De boot is helemaal winterklaar gemaakt.
We zijn klaar voor vele graden onder nul en hopen op een witte Kerst.
Dokkumer Nije Silen, 31-10-2022
Het was een bijzondere maand. Omdat we in het vaarseizoen meestal hier niet in de buurt zijn, moet er in de wintermaanden heel wat ingehaald worden. Natuurlijk de bezoekjes aan de kinderen en kleinkinderen, maar ook de tandarts, de dokter, de brillenman, de schietvergunning voor 't seinpistool, enz, enz. Oktober is ook de maand van de herhaalprikken.
Op een
donderdag de griepprik en pneumokokkenprik, de zondag daarop de
corona-boosterprik. We zijn er een beetje hangerig door, maar niet zo
erg dat we niet aan kunnen sluiten bij de rij vogelspotters in de
buurt van Bunne in Drenthe om de Geelbrauwgors te fotograferen. Nog
diezelfde dag voelen we ons wel ziek. De bekende verschijnselen. Maar
pas als we gebeld worden door een Covid-geval die een week daarvoor
ons nog verrast heeft met een groen gebreid nieuw bemanningslid, gaan
we testen. Corona heeft ons te pakken gekregen net op het moment dat
alle 3 prikken nog niet volop werken.
Helaas moesten we
vandaag de eerste verjaardag van ons jongste kleinkind afbellen. Het
goede nieuws is dat we het ziekenhuis niet gehaald hebben. Met wat
extra slaapuren, paracetamol en inhalatiemedicijnen zijn we weer op
de herstellende weg. Het verjaardagsfeest gaan we in november
inhalen.
Dokkumer Nije Silen, 30-9-2022
Vandaag teruggekomen op ons vertrouwde
plekje in jachthaven Lunegat. Door regenachtige en winderige
weersvoorspellingen en wat pijntjes hier en daar, eerder dan de
bedoeling was terug op het honk.
Koersbericht
27 sept - Earnewâld
2 mijl - Marrekrite-steiger Grutte Krite
28 sept - Grou
3 mijl - Marrekrite-oever Sitebuorster Ie
29 sept - Lekkum
16 mijl - Marrekrite-steiger
30 sept - Dokkumer Nije Silen
17 mijl - jachthaven Lunegat
Earnewâld, 23-9-2022
Hier in Nationaal Park De Alde Feanen komen oude herinneringen boven. Zo'n 50 jaar geleden, in onze verkeringstijd, voeren we met de motorschouw 'Frijheit' van Cees zijn ouders, door dit mooie gebied om rustige plekjes op te zoeken. Nu met onze 'Antje C' zijn vanwege de diepte alleen de hoofdvaarwegen voor ons bevaarbaar. Gelukkig treffen we hier 'Sytske.J' uit onze thuishaven Lunegat.
Bij prachtig zonnig weer, op het bovendek,
varen we met hun mee op de motorboot langs nostalgische plekjes en
door prachtige natuurlijke veengaten. Gezellig tot besluit een hapje
eten in het dorp Earnewâld. De volgende dag staat al weer een
motorboottocht met veel vaste bruggen op het programma. Een rondje
Burgumermar, via De Leien en terug over De Feanhoop.
Vertrek
voor de koffie. Aan boord van Sytske. J' ontbreekt een bemanningslid.
Hun poes is 's morgens vroeg een ommetje gaan maken en is nog niet
terug gekomen. Dan eerst maar koffie. In geen velden of wegen is
'Poeke' te bekennen. Overleg. Het plan wordt omgegooid. We varen naar
Burgum, halen daar het gisteren al bestelde 'Burgumerstoofpotje' op
bij de groenteboer en gaan dan zo snel mogelijk terug naar deze
steiger. Het niet meewerkende bemanningslid wordt gespot onder een
heg vlak bij ons startpunt van deze morgen. Zij vertikt het om het
passagieren op te geven en nu direct aan boord te komen. Is ook geen
probleem. Het is intussen gaan regenen en het eten hoeft alleen nog
maar opgewarmd worden.
Koersbericht
18 sept - Snits
2 mijl - Marrekrite-steiger Houkesleat-eilandje
19 sept - Earnewâld
10 mijl - Marrekrite-steiger Rengerspôle
20 sept - Earnewâld
3 mijl - Marrekrite-steiger Lange Sleat
Snits, 16-9-2022
We liggen aan een eilandje in de Houkesleat, recht tegenover het industrieterrein. Omdat we wat aan de boot willen klussen, blijven we hier een week. Als er extra dingetjes nodig zijn die nog niet aan boord zijn, ben je zo in de stad en hier in Snits is bijna alles te koop. Natuurlijk blijven we niet langer dan de door de Marrekrite geoorloofde 3 dagen aan de steiger liggen. Na een vaartochtje naar het centrum om de broodnodige boodschappen, liggen we nu aan de andere kant van de uitstekende steiger.
De in Duitsland gemonteerde nieuwe ankerlier wordt er afgehaald, de tijdelijke grondplaat wordt verwijderd en hij krijgt nu zijn blijvende mooie teakhouten ondergrond. Omdat Cees nu toch in de ankerbak bezig is, halen we hem helemaal leeg en geven 'm een warm sopje. Gooien onderdelen van bezems, die al lang kapot zijn of hebben geprobeerd te zwemmen, weg en ontdekken onbekende aangeschafte schoonmaakattributen. We hebben de smaak te pakken, met zachte schuursponsjes en milieuvriendelijk schoonmaakmiddel gaan we door op het dek.
Koersbericht
12 sept - Snits
2 mijl - Marrekrite-steiger achter Houkesleat-eilandje
15 sept - Snits
0,5 mijl - Marrekrite-steiger Houkesleat-eilandje
16 sept - Snits
2,5 mijl - Marrekrite-steiger Houkesleat-eilandje
Snits, 9-9-2022
Terug in Fryslân zoeken we mooie ligplekken aan Marrekrite-steigers op. Treffen de kinderen in Dyken en de Houkesleat en varen door naar It Hearrenfean om een 40-jarige te feliciteren in De Gerdyk.
Een weekje lekker niks doen. Volgende week gaan we de boot poetsen en pakken we de kluslijst er weer bij.
Koersbericht
04 sept - Snits
5 mijl - Marrekrite-steiger Houkesleat
05 sept - Snitser Mar
2 mijl - Marrekrite-steiger Goaiïngarypster Puollen
06 sept - Akkrum
5 mijl - Marrekrite-steiger Akkrumer Rak
07 sept - It Hearrenfean
5 mijl - jachthaven-steiger De Welle
09 sept - Snits
10 mijl - Marrekrite-steiger achter Houkesleat-eilandje
Dyken, 2-9-2022
Vanuit Enkhuizen zijn we naar Hoorn
gevaren. Er zijn slechts drie mede-ankeraars in het beschutte stuk
voor de haven en we liggen er heerlijk rustig. Dat duurt niet lang.
Ergens wordt de volumeknop van een muziekinstallatie zo hoog gezet,
dat we op de boot mee dreunen. Zitten we eerste rang bij 'Hoorn zingt
Hollands' We zien niets van de artiesten, maar aan die highlights
hebben we ook geen behoefte, het geluid is al meer dan genoeg.
Gelukkig stopt het kabaal voordat de zondag overgaat in de
maandag.
We willen verder naar Marken. Op de kaart is een
route van 3 mtr diepte uitgezocht, om de enorme plantengroei in dit
deel van het Markermeer te omzeilen. Er is een app, waterplanten.nu,
met daarop de routes die eventueel te varen zijn, maar het downloaden
daarvan is tot nu toe mislukt. Vermoedelijk te veel in eigen taal
zingende gebruikers. Eerst tussen de tonnen blijven en dan gaat het
voorzichtig richting zuidwest. Overal lange slierten planten. Terug
naar de vaargeul richting Enkhuizen. We doen tig pogingen, maar
moeten steeds terug naar een koers die we niet willen. En het
downloaden van die app lukt nu niet omdat het internetbereik niet
goed genoeg is.
Het is gewoon te riskant om door te zetten.
Het wordt de Blocq van Kuffeler. Daar lukt het eindelijk met die app.
Grote gebieden met heel veel gras. Waarom zouden we het risico nemen
op een vastlopende schroef? Doen we niet! Tegen een straffe wind in
laverend op naar een ander feest, de Hiswa te Water.
Koersbericht
27 aug - Enkhuizen
19 mijl - anker Compagnieshaven
28 aug - Hoorn
12 mijl - anker Buitenhaven
29 aug - Blocq van Kuffeler
16 mijl - anker Oostvaardersdiephaven
30 aug - Lelystad
11 mijl - jachthaven Lelystad Haven
01 sept - Lelystad
3 mijl - jachthaven Houtribhaven
02 sept - Dyken
29 mijl - Marrekrite-steiger
De Fluezen, 26-8-2022
Er is geen wind of hij staat precies tegen. Na een dag wachten aan het anker in De Lemmer, besluiten we weer terug Fryslân in te gaan. Langs een drijvend wedstrijdveld skûtsjes, waar een bemanningslid door een boom midden in de fok te houden probeert hem bol te laten staan, pakken we deze keer de grote sluis.
We zoeken de rust van Marrekrite-steigers op. Aan het
eilandje bij De Lemmer in de Lange Sleat, bij Snits aan It Nau, de
Houkesleat en de Leienpoel en een box in jachthaven 'De Lytse
Brekken' bij Follegea. Daar staat een auto voor ons klaar om
verjaardagstaart te eten in De Pomp en combineren dat met een
bezoekje aan vrienden in jachthaven Lunegat in Dokkumer Nije
Silen.
Nu liggen we op De Fluezen aan palen van de Nije
Krûzpôle. Al met al een rustige gezellige week. Volgende week
zoeken we het IJsselmeer weer op.
Koersbericht
20 aug - De Lemmer
6 mijl - Marrekrite-oever Lange Sleat
21 aug - Snits
11 mijl - Marrekrite-steiger Krúswetter
22 aug - Snits
3 mijl - Marrekrite-steiger Houkesleat
23 aug - Snits
4 mijl - Marrekrite-steiger Leienpoel
24 aug - Follegea
6 mijl - jachthaven De Lytse Brekken
26 aug - De Fluezen
7 mijl Marrekrite-steigerpalen Nije Krûspôle
De Lemmer, 19-8-2022
Vier dagen geleden is Gerke in Frentsjer bij ons aan boord komen logeren. Daar zijn we heel blij mee. Zo'n derde paar handen komt altijd van pas in de sluizen en vooral gisteren in De Lemmer. Toen gingen we in file door het centrum en de oude sluis. Hoe kwamen we daar verzeild?
Het plan was
dat Gerke in De Lemmer weer door zijn vader zou worden opgehaald
nadat we lekker met z'n drieën uit eten waren geweest. Dat liep
anders. Er was in de gemeentelijke jachthaven en langs de oevers geen
ligplaats meer te vinden. Dus voeren we terug de Zijlroede op, waar
we in de file kwamen. Moesten net op dat moment alle deelnemers aan
het IFKS Skûtsjesilen door de sluizen naar buiten om daar de
volgende dag een wedstrijd te zeilen. Een deel van de vloot, skûtsjes
en grote begeleidingsschepen dacht de drukte bij de Prinses
Margrietsluis te mijden en door het centrum van De Lemmer te varen.
Maar te veel deelnemers hadden de zelfde gedachte en met die file
raakten wij ook door de brug het centrum in.
De oude sluis kon
die grote aanloop niet zo snel verwerken en omdat de oevers al
dubbeldik belegd waren, moesten de door-vaarders hun schip al sturend
en drijvend op één plaats houden en konden zo nu en dan een stukje
opschuiven. Het ging heel, heel erg langzaam vooruit. Op de skûtsjes
was tijd genoeg om bij de terrassen aan het water dienbladen met bier
te bestellen. Er was zelfs tijd genoeg voor meerdere rondjes
gerstenat. De stemming werd vrolijker en de muziek luider.
Al
half in de sluis, riep de sluiswachter dat het te vol werd en we
achteruit moesten. Hoe krijg je een hele file, de kom voor de sluis
lag ook bomvol en we hadden ons net door een smal open stukje
gemanoeuvreerd, in de achteruit. Niet dus. Schuin, half in de
sluisingang, die is smaller dan de sluis zelf, met het derde handje
van Gerke met een stootwil op de sluishoek, past het net en net niet.
Even het anker tegen de sluismuur en als de sluisdeuren dan dicht
zijn, kunnen we een beetje achteruit en moet het precies gaan. De
giek van een skûtsje probeert ons op de andere zijde te raken. De
mannen zijn niet enthousiast om te helpen, het laatste bier gaat net
rond. Met krachtige Boonstra-stem roept mijn kapitein ze tot de orde
en dan is de snelste drinker zo hulpvaardig om ook die kant van onze
boot in de gaten te houden.
Krasvrij en blij dat we de rust
weer kunnen opzoeken, gaat het anker uit in de kom voor de sluis naar
de Noordoostpolder. Tijdens onze tocht hadden we de lange rijen, het
lijkt wel of al die 61 skûtsjes met aanhang deze dag ook hebben
uitgekozen om uit eten te gaan, al zien staan. Ons etentje wordt dus
niks. De kapitein gaat pannenkoeken met kaas bakken. Is ook lekker.
Koersbericht
12 aug - Dokkumerdjip
1 mijl - Marrekrite-boei nr 100
13 aug - Dokkumer Ie
16 mijl - Marrekrite-steiger
14 aug - Frentsjer
13 mijl - Stadskade
15 aug - De Morra
29 mijl - Marrekrite-steiger
16 aug - De Fluezen
4 mijl - Marrekrite-oever Nije Krûspôle
18 aug - De Lemmer
17 mijl - anker buitenhaven
Dokkumer Nije Silen, 10-8-2022
.jpg "Zoutkamperlaag")
Het is precies zo uitgekomen als gepland. Vanavond rond half zeven kwamen de beide boten hier aan in jachthaven Lunegat. Er was zelfs nog onverwachts een extra matroos met de mannen mee. Gerke is zondag ook aan boord gestapt. Het was dus een echt mannenweekend. Voldaan en toch wel een beetje moe, wordt het vieren van mijn verjaardag tot morgen uitgesteld.
De reis naar
de Limfjorden zit er weer op. Door veel harde en koude wind hebben we
veel minder plaatsen bezocht dan vooraf de bedoeling was. Jammer. We
denken niet dat we de komende jaren weer een poging gaan doen. Het
blijft toch voor het grootste gedeelte varen in de betonde geulen.
Ook zijn de havens over het algemeen kleiner en moesten we 's middags
al vroeg een plek zoeken om onze 14.85 mtr nog ergens tussen te
manoeuvreren. Door het weer hebben we niet veel kunnen ankeren. Van
de 67 dagen die we weg geweest zijn, hebben we voor 53 dagen
aangelegd in havens en totaal 1.119,60 Euro betaald. De overige 14 dagen
lagen we voor anker of aan een gratis steiger. Gemiddeld betaalden we
dus dik 20 Euro per nacht in de havens. De duurste haven was Cuxhaven,
waar we aan de langssteiger 50 Euro moesten betalen. De goedkoopste
was Brunsbüttel, ook een langssteiger maar wel met uitzicht op grote
vrachtschepen, voor maar 10 Euro.
We blijven een paar dagen in
onze jachthaven om te wassen en met de auto boodschappen te halen,
daarna gaan we genieten van alles wat Nederland ons te bieden heeft.
Koersbericht
09 aug - Norderney
66 mijl - jachthavensteiger
Nederland
10 aug - Dokkumer Nije Silen
63 mijl - jachthaven Lunegat
Cuxhaven, Duitsland, 6-8-2022
Omdat er dit jaar binnen de familie twee boten naar Nederland teruggebracht moeten worden, heeft het thuisfront een strakke planning gemaakt. Zondagmorgen vroeg vertrekt Luitzen met zijn auto uit Snits naar De Gerdyk om Popke op te halen. Dan gaat het door naar Dokkumer Nije Silen waar ze de auto omruilen voor onze Kia. Vervolgens gas op de plank naar Cuxhaven, waar wij klaar zitten met soep en broodjes.
Dan stapt Cees bij hun in
de auto en vertrekken ze weer zo snel mogelijk naar Rendsburg. Daar
ligt de 'Scapa Flow' al een paar weken te wachten. Als ze er een
beetje vlot naar toe kunnen rijden, de pont over de Elbe zal op
zondag wel druk zijn, komt Cees diezelfde dag nog met de Kia terug in
Cuxhaven. De jongens proberen dan ook nog een stuk Nord-Ostsee-Kanal
af te leggen en anders wordt het de volgende dag een vroegertje want
ze willen maandag nog met gunstig tij bij ons in Cuxhaven
aankomen.
De volgende dag vertrekken de mannen dan met twee
boten richting Norderney of eventueel Lauwersoog. Maar dat laatste
stuk zou ook nog op de woensdag kunnen. Omdat er dinsdag sprake is
van een vertrektijd uit Cuxhaven van rond de drie uur 's nachts, rijd
ik al een dag eerder met de Kia terug naar Nederland. Voor mij is er
in Nederland ook een planning gemaakt. De eerste nacht slaap ik in De
Gerdyk, dan één in Snits en op woensdag rijd ik door naar de bakker
om verjaardagsgebak mee te nemen naar Jitske in De Pomp. Hopelijk
kunnen we de mannen nog die avond begroeten in jachthaven
Lunegat.
Zoals gezegd, het is een strakke planning, maar wij
zijn er helemaal klaar voor. Als het weer zich nu houdt aan het
concept van de meteorologen, wind uit oostelijke richtingen, dan moet
het helemaal goed komen.
Koersbericht
31 juli - Sønderborg
11 mijl - stadskade
Duitsland
01 aug - Maasholm
22 mijl - anker
03 aug - Flemhuder See
31 mijl - palen
04 aug - Brunsbüttel
45 mijl - jachthavensteiger
05 aug - Cuxhaven
17 mijl - jachthavensteiger
Dyvig Fjord, Denemarken, 30-7-2022
Hoe kan het dat als je meerdere dagen verwaaid ligt, het altijd in een duurdere haven is. Zo kwamen we vorige week zaterdag met een pittige wind op Tunø aan. De dag begon met een motorzeilend licht westelijk windje en heel veel motregen. Maar de wind had zich verstopt in de fjord onder Ebeltoft, zeg maar onder de neus van Denemarken, en dwingt ons tot twee reven in het grootzeil en één in de grote fok. Met 8 mijl op de teller rammen we in de steeds hoger wordende golven op. Zodra de koers ruimer verlegd kan worden, komen de golven van opzij en spatten vrolijk bij de zijkant van onze 'Antje C' op. Met meer zout in het haar dan ons lief is, is er gelukkig een mooie ligplaats aan de havenkade op Tunø vrij.
Van dat heftige werk achter het stuurwiel heb ik een
pijnlijke spier overgehouden en dus lassen we een rustdag in op het
eiland. Dat had niet gemoeten. Omdat de windverwachting er een
schepje bovenop doet tot 8 Beaufort, moeten we daarna beslissen waar
we die twee harde wind-dagen zullen uitzitten/liggen. De havens in de
buurt zijn al overvol en hier op Tunø liggen we mooi aan de kade met
de kop in de wind en nu de voorbuurman is vertrokken kunnen we ook
nog landvasten op de andere kant uitbrengen. Een betere beschutte
plek zal moeilijk te vinden zijn. We blijven liggen. De vierde dag
krijgen we 's middags niet de beloofde harde wind, we hadden kunnen
vertrekken. Maar het is al wat later op de dag en met onze 14.85
meter, we hebben iets meer ruimte nodig vanwege de rubbeboot in de
davids, zijn de grotere ligplaatsen vaak al bezet. Dan gaan we morgen
wel.
Tunø is 3,52 km2 groot met een 9,5 km lange kust en
heeft rond de 90 inwoners. Alle trekker-, golfkar-, fiets- en
wandelpaden hebben we gehad. Het toerisme is de grootste
inkomstenbron. Om dit mooie natuurlijke eiland in stand te houden
hebben we voor 5 nachten bij de automaat 1565 Deense Kronen, dat is
210,20 Euro, afgedragen. Ze zullen er vast iets goeds mee doen.
Koersbericht
28 juli - Juelsminde
22 mijl - jachthavenkade
29 juli - Mittelfart
23 mijl - jachthavensteiger
30 juli - Dyvig Fjord
31 mijl - anker
Tunø, Denemarken, 23-7-2022
In een mistige sfeer en met wind mee hebben we na lang verwaaid liggen, afgelopen maandag Nykøbing-Mors verlaten. Omdat het zo lekker bezeild is, gaan we door naar Aalborg. Onderweg had Cees een klein scheurtje in de grote fok ontdekt. Aan de kade laten we in redelijk veel wind de fok zakken op het dek en moeten op het zeildoek zitten om het daar ook te houden. Al jaren terug is er plakmateriaal voor dit soort akkefietjes aangeschaft. Het kost wat moeite en helemaal vlak krijgen we het er niet op, maar voor nu zijn we tevreden.
De volgende dag, met
zonnig weer, precies op tijd door de twee bruggen in Aalborg. Een
gelukje, want later horen we van een Nederlander dat de spoorbrug
door gebreken al eerder gestremd was en ook op Facebook wordt daarna
zelfs gemeld dat ie helemaal gesloten is. Tussen tig vissersbootjes
door de Limfjorden uit en naar Øster Hurup. Onderweg heeft onze fok
plotseling aan het achterlijk een witte slinger wapperen. Was te
verwachten, dat oude spul plakt natuurlijk voor geen meter meer. We
beleven er lang en veel plezier mee om de feestversiering met de
dekborstel er weer af te trekken.
Na een dag wachten op
draaiende wind, gaat het naar Grenå. Ook daar wachten we op een
gunstige windrichting. Dat komt goed uit, want we krijgen een email
dat 'Saraban'de' van Ebeltoft naar ons onderweg is. Matthijs en
Deborah gaan overwinteren in Noorwegen. Wij hadden hun al een
behouden vaart gewenst op het Lauwersmar, maar tijdens een gezellige
avond bij ons aan boord, doen we het graag nog een keer over.
Het
weergat is bijna voorbij en de weersvoorspellingen geven al weer de
bekende dagen met harde wind aan. Dus maken we gebruik van een dag
met motregen, beperkt zicht en wind oplopend naar windkracht 5 om een
beschutte ligplaats te vinden. Dat is de jachthavenkade hier op Tunø
geworden. De leesboeken en puzzelboekjes komen weer op tafel.
Koersbericht
18 juli - Aalborg
43 mijl - jachthavenkade
19 juli - Øster Hurup
30 mijl - jachthavenkade
21 juli - Grenå
35 mijl - jachthavenkade
23 juli - Tunø
33 mijl - jachthavenkade
Nykøbing-Mors, Denemarken, 16-7-2022
Volgens de Denen zijn er maar twee windrichtingen in de Limfjorden. Je hebt wind mee of je hebt hem tegen. Voor de wind rollen ze de fok uit en in de wind gaat de motor aan. Wij maken er meer werk van. Met één reef in het grootzeil motorzeilen we tegen de westenwind in en zodra de betonde vaarweg begint te slingeren komt de fok er bij en gaat de motor uit. Zo halen we een score van fifty-fifty motor-zeil.
Ook zijn er maar twee
mogelijke fietspaden, als je tenminste niet naast de auto's op een
asfaltweg wil fietsen. Sandveje en Grusveje. De zandpaden zijn niet
vlak en zijn eigenlijk wandelpaden. Het is slalommen om gaten en
boomwortels en als je er één van de beiden vol raakt moet je
oppassen dat het stuur niet uit je handen slaat. De grindpaden zijn
weer een heel ander verhaal. Ze zijn goed te fietsen, maar vooral bij
de heuvels moet je extra opletten. Met de kleine wielen van onze
vouwfiets glijd je heuvel op snel uit in het grind. Omhoog lopen is
dan veiliger. Naar beneden lopen is ook veiliger. Want gebruik je de
remmen dan ga je in al dat losse grind kopje duikelen.
We
hopen dat het weer meer dan twee variaties voor ons in petto heeft.
Nu lijkt het wel herfst. Het waait hard, de bladeren en de
houtsnippers vliegen over de boot. We verlangen naar de zomer.
Koersbericht
10 juli - Løgstør
25 mijl - jachthavenkade
11 juli - Fur
15 mijl - jachthavenkade
12 juli - Nykøbing-Mørs
9 mijl - jachthavenkade
Aalborg, Denemarken, 9-7-2022
Het was de bedoeling om een paar dagen, dat zijn twee, in Aalborg te blijven. Ondertussen zijn het er vijf geworden. Harde en vandaag zelfs stormachtige wind uit het westen, precies de richting die wij op willen, heeft ons hier vast gehouden. Dat was niet erg, nou ja al het stuifzand aan boord wel, we hebben ons geen moment verveeld.
Op de fiets langs de kust en door de
stad. De witte kerk uit de 14de eeuw, die je gezien moet hebben, werd
gerenoveerd en hebben we dus gemist. Op het huis van Jens Bang, uit
1624 met op de gevel een beeld waarop hij de tong uit steekt naar de
gezaghebbenden, leek ons wel van toepassing op de boerenprotesten in
Nederland, konden we het statement niet vinden. Of de tong was
afgebroken of er hing net een spandoek voor. Dan maar door naar
Musikparken. Daar hebben artiesten die hier ooit hebben opgetreden
een boom geplant, of laten planten. Bij hun boom staat een paaltje en
als je op de groene knop drukt krijg je een nummer van diegene te
horen. De enige Nederlander die wij konden vinden was Andre Rieu,
maar die zijn muziekknop was even stuk.
Verder is er een
nieuwe accu aan boord gekomen, voor de zekerheid, om de motor elk
moment te kunnen starten. Normaal doen we vijf jaar met onze zes
accu's. Deze keer gaan ze hun zevende jaar in en als het weer zo
donker bewolkt blijft en we in de havens fijne beschutte plekjes
vinden, kunnen de zonnepanelen en de windmolen het laden niet
bijhouden. In de winkel was een andere klant zo vriendelijk om de
accu met zijn auto bij ons aan boord te brengen. Anders had ie achter
op de fiets gemoeten.
We liggen mooi langs de kade, vlakbij de
Street Food Køkkenfabrikken. Daar nuttigen we wat je met Amerika
verbindt, wat je aan Italië doet denken, bevinden we ons even in
Mexico en Griekenland en sluiten vandaag Thais wokkend af. Het is
maar goed, behalve dat we dan weer zelf moeten afwassen, dat het weer morgen vriendelijker wordt, want het
vakantiegeld dat de regering ons heeft overgemaakt, verdwijnt hier
als sneeuw voor de zon.
Koersbericht
03 juli - Udbyhøj
15 mijl - jachthavenbox
04 juli - Egense
27 mijl - jachthavenkade
05 juli - Aalborg
19 mijl - jachthavenkade
Bønnerup, Denemarken, 2-7-2022
Met ons plan om plekken te bezoeken waar we nog niet eerder geweest zijn, is dat vandaag eindelijk gelukt met het plaatsje Bønnerup. Zelfs René Vleut maakt er geen melding van in zijn boek Scandinavië en de Oostzee. Het is er gezellig. Er is een supermarktje, keuze uit verschillende havenkiosken en op de steiger is het druk met vissertjes die proberen krabben te vangen. Tegelijk kunnen ze op deze krabbensteiger, door vissen in grote aquariums, kennis maken met wat er zoal zwemt en rondkruipt in dit deel van het Kattegat. Bij dit leerproject is het vooral de bedoeling dat de verschillende waterdieren worden herkend en dat ze weten welke, bij aanraking, pijnlijk zijn.
Verder was het een wisselvallige week. In Juelsminde zijn we een dag langer gebleven, omdat het gewoon niet weer droog werd. De volgende dag gaat het, pal voor een slap windje, zeilend naar Tunø. Om op de beloofde zuidwesten wind, wat een mooie ruime zeilkoers oplevert, van 4-5 Beaufort naar de ingang van de Limfjorden te wachten, slapen we een nacht in de haven van Ebeltoft en ook nog een nachtje door de sluis in vakantiepark Øer Maritime Havn. Op het stuk naar Grenå komt de wind zelfs uit het zuidoosten. Al wat beloofd is krijg je niet altijd. De koers hoog aan de noordwestelijke wind, met gereefd grootzeil en een stuk ingerolde grote fok, richting het noorden verveeld snel. Met een paar slagen naar de kust ontlopen we de regen- en onweersbuien en zitten de meertouwen hier in Bønnerup vast voor dat de eerste druppen vallen.
Koersbericht
26 juni - Juelsminde
24 mijl - jachthavenbox
28 juni - Tunø
21 mijl - havenkade
29 juni - Ebeltoft
20 mijl - havenkade
30 juni - Øer
7 mijl - jachthavenbox
01 juli - Grenå
22 mijl - jachthavenkade
02 juli - Bønnerup
19 mijl - jachthavenkade
Middelfart, Denemarken, 25-6-2022
Twee feestelijke klusdagen hebben we in Sonwik in de Flensburger Fjord doorgebracht. Op maandag, het was precies 20 jaar geleden dat onze 'Antje C' te water ging, bracht de havenmeester met een steekkar de, gehoopt dat ie snel zou komen, doos. Cees ging direct aan het sleutelen. De oude ankerlier er af en de nieuwe passen en meten. Het kan, maar de bestelde is kleiner en er moet dus wel een stuk hout onder om de oude gaten af te dekken. De bouwmarkt is op 10 km fietsafstand en Cees neemt mijn elektrische fiets, want die batterij is afgelopen winter opgewaardeerd en heeft dus meer bereik. Het duurt lang voordat ie terug komt. Blijkt dat mijn batterij op het snel omhoog lopende achterland van Flensburg is verschoven en dan geen contact kan maken. Heeft die arme jongen zich het laplazarus getrapt. Toch moet het hout nog diezelfde dag te pas worden gemaakt. Nu ligt de ankerbak open en het weer is erg wisselvallig. Dat bleek die dag er voor weer eens uit regen- en hagelbuien en vooral die ene klap onweer op zo'n 50 meter afstand zit ons nog verschrikt in het geheugen. Als ook het bovenstuk er los opgezet kan worden, houden wij het voor die dag voor gezien.
Dinsdag
is het weer feest. Onze trouwdag. We beginnen de dag, zoals alle 48
keer hiervoor, met koffie en gebak. Dan verdwijnt Cees weer in de
ankerbak. De ankerliermotor heeft last van een stukje spant. De
slijptol komt er bij. Die motor is best zwaar en met hangen en wurgen
komt ie naar een paar krachttermen op zijn plaats. De kabels
aansluiten en hij draait. Echt uitproberen met het anker omhoog
trekken komt later, we gaan nu eerst uit eten. Het restaurant kijkt
uit op onze steiger. Ze zijn hier best al weer corona-streng. Ze
moeten ons inentingsbewijs zien en het personeel draagt mondkapjes.
Het is een Italiaanse eetgelegenheid en er is geen enkel bekend
gerecht op de menukaart. Een gokje. Als voorgerecht krijgt Cees koude
tomatensoep met een bergje van groen ijs in het midden en mijn
stukjes vlees drijven in warme olijfolie. Daarna komt pasta dat er
uit ziet als gebakken aardappeltjes met kaas-garnering en diverse
vissoorten met mosterdsaus. We hebben heerlijk gegeten, al vond het
personeel het onbegrijpelijk dat we de echte bloemetjes hadden laten
liggen.
Gisteren, in de Dyvig Fjord, was de vuurdoop voor de
nieuwe ankerlier. De ketting rolde vloeiend naar beneden. Ook het
weer ophalen van ketting en 50 kg anker ging als een tierelier. Dat
hadden we niet verwacht. Een dikke onweersbui met windkracht 8 had
ons anker flink in de grond getrokken en we lagen muurvast. We zijn
erg blij met de nieuwe aanwinst en gaan richting Limfjorden om nog meer
mooie ankerplekken te zoeken.
Koersbericht
19 juni - Gravenstein
15 mijl - stadskade
Duitsland
20 juni - Sonwik
11 mijl - jachthavenkade
Denemarken
23 juni - Sønderborg
22 mijl - stadskade
24 juni - Dyvig
12 mijl - anker
25 juni - Middelfart
31 mijl - anker
Sønderborg, Denemarken, 18-6-2022
We zitten even in de lappenmand. Gelukkig niet Cees en ik, maar ons materiaal aan boord. Het begon met onze router voor de internetverbinding aan boord. Zodra we Duitsland waren binnengevaren kwam er op het scherm maar één zin te voorschijn: No Service! Een hele avond WhatsApp videobellen met Popke leverde alleen op dat die tekst werd vervangen door 'verbonden', maar daarna ook geen service leveren. Ook de hulp van onze Luitzen en zijn maat Eelko, die alvast hun 'Scapa Flow' naar Denemarken brengen en ons in Schleimünde treffen, brengt geen uitkomst. Allen komen tot dezelfde conclusie, Vodafone heeft iets gedaan waardoor ons internet in het buitenland trager dan traag is.
Bij het uitvaren van het Nord-Ostsee-Kanal blijkt onze wc
verstopt. Eigenlijk is de vuilwatertank de boosdoener, hij zit
helemaal vol en wil niet meer op zee lozen. Dit hebben we vaker
gehad. Als er zeewater in komt en we tegelijk mijlen lang schommelen
komt er vermoedelijk aangekoekte rommel los van de wand en die gaat
dan precies op het laagste punt voor de afvoer liggen. De
makkelijkste oplossing is om naar een vuilwater-afzuiginstallatie te
varen, maar hier in de buurt weten we er niet één te vinden. We gaan voor
anker net voorbij Holtenau bij Stickenhörn voor de nu verlaten zeilclub
van de Engelse militairen. Dan blijkt dat we nog een probleem hebben.
Eerst maakt de ankerlier, tijdens het steken van 15 mtr ketting, een
raar geluid en daarna is ie oorverdovend stil. Maar terug naar het
vervloekte puts-gebruik. In de rubberboot probeert Cees met de
dekwash-slang water vanaf buiten door de afvoer te spuiten.
Onbegonnen werk.
De volgende dag zeilen we 23 mijl hoog aan de wind,
laveren op een bezeilde koers, om in een ultieme poging het vuil al
heen en weer schuddend te lozen. Het heeft niet geholpen. Achter
Maasholm toch maar weer voor anker, we denken dat we ons niet populair
maken in een jachthaven als we daar in de vuilwatertank gaan roeren.
Met de luchtpomp van onze rubberboot duikt Cees achter door het luik,
haalt boven in de vuilwatertank een toevoer los en probeert al
pompend druk in de tank te brengen. Het lukt pas na heel veel
pogingen. Met spierpijn van het zitten op een ongemakkelijke plek,
een lamme hand van het pompen en een halve vuilniszak vol met
stinkende vodden en lappen, bewijzen we met het door de wc pompen van de inhoud van een pak melk dat het vuile water gewoon weer onder de boot naar
buiten komt.
Terug naar het ankergebeuren. De ankerlier doet
niks meer. Bij Stickenhörn komt langzaam de ketting naar boven door
een hulptouw met haak steeds een stuk te verzetten op de ketting en
dan met een lier op de mast omhoog te draaien. De ankerketting
handmatig door de kluis laten zakken is dan een makkie. Bij Maasholm
kiezen we voor de zekerheid minder diep water uit en steken maar 6
mtr ketting. Als de ankerlier vast houdt aan zijn werkweigering, is
minder op te halen ketting aangenamer. Cees duikt nu in het voorluik
en gaat aan het sleutelen. Zekering oké, op- en neerknoppen krijgen
een groen vinkje. Stroomtoevoer ook goed. Het zit hem in de motor.
Bellen met Lewmar. “Onderdelen? Ja, die ankerlier is 20 jaar oud.
Nee, niks op voorraad in Nederland.” Als er al onderdelen besteld
kunnen worden, dan komen die echt niet binnenkort deze kant op. En
voor een nieuw type dat op de onder-plaat past durft niemand een
leverdatum te noemen. Tegenwoordig met die oorlog tussen Rusland en
Oekraïne schijnt plotseling niets meer leverbaar te zijn of is het
extreem duur. Cees zoekt uren om eentje, van welk merk ook, die
redelijk kan passen en ook nog op voorraad is.
Samen met de
'Scapa Flow' zeilen we vanaf de Schlei naar de Flensburger Fjord. Het
is recht tegen de wind in en we blijven slagen maken. De mannen
zetten door, zij laten het schip in Sonwik achter, gaan met de bus terug naar Nederland en komen later elk 3 vakantieweken met hun gezin
terug. Wij verleggen de koers naar Sønderborg. Er kruipt iets groen
over de vloer van onze boot. Ik had vast een extra grote fles
afwasmiddel in de aanrechtkast gezet, omdat er nog maar een bodempje
in de oude fles zat. Nu staan/liggen er 2 flessen met nog maar een
bodempje. Met z'n tweeën op de knieën voor het aanrecht met heel
veel aanrechtdoekjes en theedoeken gaan we aan de slag. Het groene
spul zit op alles en zelfs in de kookpannen. Eén groot voordeel, het
ruikt wel lekker.
Nu zitten we in de zon in de kuip met ons
favoriete Deense witbrood met daarop die rozerode Orginele Danske
Salami en een beker Yoggi Yordbær Yoghurt. Zal het thuisfront
maandag met Vodafone overleggen, doet de wc het nog steeds prima,
wordt er vermoedelijk volgende week een nieuwe ankerlier deze kant
opgestuurd en kijken we uit op een vrolijk wapperende rij
schoonmaakdoekjes.
Koersbericht
12 juni - Flemhuder See
24 mijl - aan palen
13 juni - Stickenhörn
9 mijl - anker
14 juni - Maasholm
23 mijl - anker
17 juni - Schleimünde
3 mijl - jachthavenbox
Denemarken
18 juni - Sønderborg
26 mijl - stadskade
Gieselau-Kanal, Duitsland, 11-6-2022
Na vier dagen wind en regen zijn we afgelopen woensdag pas door de sluis van Lauwersoog naar de buitenhaven gevaren. De volgende morgen om 8.00 uur bij hoogwater vertrokken. Wind west, dus grootzeil er op en met motorkracht er tegen in. De zon komt mooi door. Maar op 't smalste en ondiepste gedeelte tussen Schiermonnikoog en Ameland verdwijnen onze twee voorgangers uit het zicht. Mist! Net nu! Cees tuurt op de tablet voor de juiste koers en ik tuur naar groene en rode tonnen. Als we af kunnen buigen naar het oosten wordt het zicht beter. Het is nog niet zo dat we Borkum kunnen zien liggen, maar we zijn hier dik tevreden mee. De motor gaat uit en de grote fok komt er bij.
Er staat
maar een kleine stroom tegen. We schieten zo lekker op dat we zelfs
twee keer reven om maar niet te vroeg bij de Schluchter aan te komen.
Er lopen redelijk hoge golven en we hebben geen idee hoe diep het
vaarwater is. Dan zien we op de AIS een Engelsman, die had ons
daarvoor op de motor ingehaald, in het vaarwater naar Norderney door
de Schluchter. We weten zeker dat hij meer diepgang heeft dan ons,
maken een waypoint van zijn AIS-positie, en gaan ook via deze kortste
route. Prima gelukt, bij half tij Norderney een minste diepte van
4,50 mtr. De havenmeester roept ons toe dat de jachthaven vol is,
maar dat we wel naast een Engelsman aan een stukje drijvende steiger
langs de kade kunnen. We worden niet enthousiast ontvangen, maar met
wat complimentjes dat we zo geprofiteerd hebben van zijn vaarplan,
draait ie bij en mogen we met extra touwen naar de steiger,
langszij.
Hij wil om zes uur al weer vertrekken. Cees praat
het uit zijn hoofd en als compromis wordt het acht uur. Is ook nog te
vroeg, het is nog niet eens hoogwater dan, dus stroom tegen, maar je
kunt niet alles hebben. In de Dovetief meten we een minste diepte van
5,50 mtr bij hoogwater Norderney. Het is een stuk rustiger op zee nu
de wind uit het zuidwesten komt. Het zeilt lekker. Als na de
Weser-reede de wind wat wegvalt komt de motor er bij. Door winderige dagen in het verschiet en een gunstig tij voor de Elbe, gaan de vogels op Helgoland aan mijn neus voorbij. Het is net na laagwater, we
hebben een halve mijl stroom mee en de wind komt krachtig terug. De motor kan weer uit. Het
gaat te snel, al gauw staat de stroom tegen en tot Cuxhaven doet ie
ook geen moeite om nog te keren. Als er boven de stad een onweersbui
samenpakt, houden we het voor gezien en zitten de meertouwen vast
voordat het gaat regenen.
Vandaag het laatste stukje Elbe
gezeild. De planning was Brünsbüttel, maar de sluis gaat voor onze
neus open en we zijn zo snel in het Nord-Ostsee-Kanal dat we nog even
door zetten. Grote fok er op, kegel in het want en de motor uit. We
hebben vakantie!
Koersbericht
04 juni - Senneroog
2 mijl - Marrekrite steiger zuideiland
- Dokkumer Nije Silen
2 mijl - jachthaven Lunegat
- Dokkumerdjip
0,5 mijl - Marrekrite boei 100
05 juni - Dokkumerdjip
0,5 mijl - Marrekrite steiger
06 juni - Senneroog
0,5 mijl - Marrekrite steiger zuideiland
08 juni - Lauwersoog
5 mijl - Waddenhaven
Duitsland
09 juni - Norderney
57 mijl - jachthaven
10 juni - Cuxhaven
65 mijl - jachthaven Segler-Vereinigung
11 juni - Gieselau-Kanal
39 mijl - steiger
Dokkumer Nije Silen, 3-6-2022
Het heeft een paar weken geduurd, maar dan heb je ook wat. De startmotor zit mooier en beter op zijn plaats dan ooit te voren. Een 'mannetje' heeft een nieuwe tussenplaat met pasranden op de startmotor gemaakt die sluitend in het motorgedeelte schuift. Een ander 'mannetje' heeft geholpen bij het uitboren van het stukje afgebroken bout.
Verder heeft een bevriend 'mannetje' op de knieën voor de motorruimte gelegen om met touwen de zware startmotor op zijn plek te krijgen en heeft Cees zich, liggend op de vloer, in alle bochten gewrongen om de bouten weer goed vast te draaien.
De proefvaart is geslaagd. Vandaag vieren we de verjaardag van onze Jitske nog mee en dan gaan we morgen met vakantie!
Dokkumer Nije Silen, 26-4-2022
Na een paar dagen aan een Marrekrite steiger op de Wite Brekken bij Snits, willen we de motor starten om weer een andere mooie ligplaats op te zoeken. Het blijft angstvallig stil in de motorruimte. Ook bij herhaald heen en weer bewegen van de startknop blijft het angstvallig stil. Podver... startmotor stuk!
Cees begint te sleutelen. Eén van de drie bouten waarmee de startmotor vast zit is afgebroken en daarom hangt ie er een beetje scheef voor. De startmotor is niet echt stuk, alleen het aansluitgedeelte is los. Dat is snel in Ljouwert gerepareerd, maar we krijgen hem door dat stukje bout dat nog in het schroefgat zit, er niet meer mooi strak voor. Dit vraagt om meer reparatiewerk.
Met veel moeite krijgen we de motor nog één keer aan de praat en varen in één ruk terug naar Dokkumer Nije Silen. Hier hebben we alle gereedschap ter beschikking en nuttige adresjes in de buurt.
Koersbericht
02 april - Senneroog
2 mijl - Marrekrite-oever noordeiland
03 april - Senneroog
0 mijl - Marrekrite-steiger zuideiland
08 april - Dokkumerdjip
2 mijl - Marrekrite-boei nr 100
10 april - Dokkum
9 mijl - Marrekrite-oever Betterwird
11 april - Frentsjer
21 mijl - Jachthaven Zuiderkade
12 april - Makkum
16 mijl - Gemeentelijke jachthaven
13 april - Starum
13 mijl - steiger buitenhaven
14 april - Wite Brekken
17 mijl - Marrekrite-steiger
26 april - Dokkumer Nije Silen
42 mijl - Jachthaven Lunegat
Senneroog, 2-4-2022
Vandaag
hebben we de jachthaven verlaten. We gaan eerst een tochtje richting
IJsselmeer en Fryslân maken. Kunnen we nog even afwachten hoe de
oorlogsdreiging in het oosten van de Oostzee zich ontwikkeld. Het is
nog vroeg in het seizoen, het zomerreisdoel kan elke maand aangepast
worden.
Eerst even op Senneroog bijkomen van de drukke
afgelopen dagen. Antje C moest nog op de wal om onze Maxprop
vaanschroef, na een opknapbeurt in Italië, terug te plaatsen.
Donderdagmorgen 24 maart om 8.00 uur draaide Rob zijn kraan ons boven
de afspuit-plaats, begon Cees met de hogedrukspuit en poetste ik de
waterlijn. Mooi met blokken hout onder de kielbalk en met steun van
de hijsbanden werd de antifouling bij-gesopt en de tijdelijke
2-bladsschroef gedemonteerd. Daarna zetten we alle losse delen van de
Maxprop weer netjes in elkaar op de schroefas. Er bleef zelf tijd
over om aan het poetsen van de blauwe romp te beginnen.
Om
16.30 uur die zelfde dag weer te water. De hijsbanden verwijderen en
onder de kraan wegvaren. Cees zet de motorhandel in de vooruit. Gaat
onze Antje C achteruit! Het blijft heel stil aan boord (vloekwoorden
mag ik hier niet vermelden). Wel een heel erg vervelend foutje,
moeten we nog een keer op de wal. Maar eerst gaan we de Italiaanse
gebruiksaanwijzing 'Manuale di Istruzioni Elica a Bandiera Automatic'
helemaal lezen, in plaats van achteraf.
Tweede poging maandag
28 maart rond koffietijd. Nu zetten we punt K op de pitch, punt C op
het zwarte stipje en de drie bladen zoals we wel goed hadden gedaan
op hun eigen nummer. Even een schietgebedje na het starten van de
motor en met de duimen omhoog varen we, zoals het hoort, in de
vooruit terug naar onze ligplaats.
Omdat het kantje boord is
dat de kraan in de haven ons kan tillen, moet onze boot zo licht
mogelijk zijn. Dus lege brandstof- en watertanks, aggregaat op de
wal, rubberboot uit de davids, fietsen in de auto, lege voorraad-
koel- en vrieskast en boeken naar de wc-bieb. Dat hebben we de
afgelopen dagen weer allemaal aan boord gesleept. Tussen de
sneeuwbuien door supermarkten bijna leeg gekocht om nu helemaal niets
te hoeven doen.
Dokkumer Nije Silen, 25-2-2022
Het is onvoorstelbaar hoe snel de wereld kan veranderen. Hebben we net twee weken de Olympische Spelen op de kijkkast gevolgd, zitten we weer de hele dag voor de tv.
Oorlog in Europa.
Op 24 februari om 3.52 uur is Rusland Oekraïne binnengevallen.
De Pomp, 18-2-2022
Vanmorgen al om 7 uur vertrokken uit Domburg. Door voorspellingen voor deze middag en vannacht van storm met windstoten van 12 Beaufort heeft onze Antje C extra touwen naar de wal nodig. Als we er om 11 uur zijn waait het al lekker en worden er 5 lange meerlijnen bij gezet. We denken dat onze boot zo de buien wel aan kan. Zelf slapen we op De Pomp waar we op katten, paarden en het huis moeten passen. Het zal spannend worden met de door De Bildt afgekondigde code rood.
Het was toch al een week
met spanning, of beter gezegd ontbrekende spanning. Omdat er de
afgelopen week ook al veel wind werd verwacht in Zeeland, begonnen we
onze vakantie met 2 dagen fietsen. Ik heb mijn fietsbatterij net
laten reviseren en er wat meer Ampères in laten stoppen, die van
Cees is nog de oude en moet dus wat vaker worden opgeladen. Dat doet
ie 's avonds in het huisje. De vlam die uit stopcontact en stekker
komt ruikt een beetje branderig, maar zet ons ook in het pikkedonker.
We kunnen alle schakelaars in de meterkast zo vaak op en neer doen
als we willen, het blijft donker en koud in het huisje. Het is
weekend en na 6 uur, receptie dicht, noodgevallennummer van De
Roompot bellen, er wordt contact opgenomen met een plaatselijke
elektricien, die zit net te eten. Met een extra trui aan verwelkomen
we de vriendelijke man die vol goede moed op de meterkast afstevent.
Zeiden we al, daar zit het hem niet.
Met zijn “dat gebeurt
anders nooit” belt ie met de parkbeheerders en gaat op zoek naar
zekeringskasten en hoofdschakelaars. Er zijn 3 mogelijkheden, of we
moeten verhuizen of vroeg naar bed of onze helper vindt de juiste
schakelaar. Het duurt even, maar het lukt de goeie man. Het licht
gaat weer aan en we horen de cv-ketel ook al weer zoemen. Na
uitgebreide bedankjes besluiten we om de fietsbatterij maar overdag
en door de week op te laden.
In Zeeland was het al een
winderige week, maar wat ze nu voorspellen is van een andere orde.
Dus zitten we nu in een boerderijtje op De Pomp, hebben de paarden in
hun boxen gebracht, houden het rieten dak en de dakpannen in de gaten
en hopen dat de zware windstoten meer daar, ook niet in de
jachthaven, dan hier voorbij komen. Cees gaat morgenvroeg als eerste
bij onze boot kijken.
Domburg, 11-2-2022
We gaan 2 weken met vakantie. Eerst een week in een huisje in Domburg in Zeeland. Daarna ruilen we een week met onze dochter en haar gezin, zij in het huisje en wij in hun boerderijtje op De Pomp.
Dokkumer Nije Silen, 4-1-2022
Het is al weer 25 jaar geleden dat de laatste Elfstedentocht werd verreden
Ook onze Jitske, toen 22 jaar oud, en onze Luitzen, 18 jaar, reden 'De Tocht!' Wel één dag voor de officiële, omdat ze geen startbewijs hadden kunnen bemachtigen
Samen met nog een vriend gingen ze om 6.50 uur van start in Ljouwert
Doorkomst Snits 7.55 uur, Drylts 8.25, Sleat 9.15, Starum 10.30, Hylpen, Warkum 12.08, Boalsert 13.10, Harns 14.25, Frentsjer 15.50, Dokkum 19.50 uur
En dan om even voor half 10 over de finish op de Bonkefeart in Ljouwert
Jullie zijn kanjers!
Abonneren op:
Posts (Atom)